هیس...کمی آرامتر... صدایش را نمی شنوم... میدانم دارد صدایم میکند...خاموش باشید...با شماها هستم...ای انسانهای سنگی...ای آسمان بی روح...این همه سر و صدا کردید...چه غلطی کردید...فقط یک لحظه ساکت باشید...میخواهم بشنوم موسیقی قلبش را...دارد نامم را میخواند...آری عشقم صدا کن مرا...دوباره ...بلند تر...